ใช้ข้อมูลแบบกระจายตามเวลาที่กำหนด จากมุมมองนี้การเรียนรู้จะเข้าใจว่าเป็นความสามารถในการเชื่อมต่อกับโหนดข้อมูลเฉพาะและแหล่งข้อมูลตามที่ต้องการ ดังนั้นความรู้จึงเกี่ยวข้องกับความสามารถในการเลี้ยงดูและรักษาการเชื่อมต่อเหล่านี้
ดังที่ จอร์จ ซีเมนส์ กล่าวไว้ดังนั้นการเรียนรู้จึงสามารถเกิดขึ้นได้ในแง่ของ“ ความสามารถในการรู้มากขึ้น” ผ่านทางอินเตอร์เน็ตแทนที่จะเกี่ยวข้องกับการสะสมความรู้เดิมในแง่ของ“ สิ่งที่รู้ในปัจจุบัน”
อินเตอร์เน็ตถูกมองว่ามีการปรับเปลี่ยนวิธีการเรียนรู้ของผู้คนอย่างมากด้วยเหตุนี้จึงทำให้การศึกษาเป็นกระบวนการที่มุ่งมั่นเป็นรายบุคคลมากกว่าที่เคยเป็นมา อินเตอร์เน็ตเกี่ยวข้องกับความเป็นอิสระและการควบคุมทางสังคมที่เพิ่มขึ้นทำให้แต่ละคนมีทางเลือกที่เพิ่มขึ้นตามลักษณะและรูปแบบของสิ่งที่พวกเขาเรียนรู้ตลอดจนสถานที่เมื่อใดและวิธีที่พวกเขาเรียนรู้
ดังนั้นการศึกษาจึงเป็นลักษณะที่ควบคุมได้ทั้งหมดในชีวิตส่วนตัวของคน ๆ หนึ่งโดยอินเตอร์เน็ตจะอำนวยความสะดวกให้กับการมีส่วนร่วมทางการศึกษาแบบดิจิทัลควบคู่ไปกับกิจกรรมประจำวันและภาระผูกพันอื่น ๆ
ผู้ใช้อินเตอร์เน็ตมักได้รับการยกย่องว่าได้รับประโยชน์จากความสามารถที่เพิ่มขึ้นในการจัดระเบียบตนเองและดูแลจัดการการมีส่วนร่วมทางการศึกษาให้กับตนเองแทนที่จะพึ่งพาบรรทัดฐานและความคาดหวังของระบบการศึกษา
การเปลี่ยนแปลงและการปรับเปลี่ยนรูปแบบต่างๆเหล่านี้อย่างชัดเจนถือเป็นความท้าทายพื้นฐานของรูปแบบการจัดการศึกษาและการปฏิบัติแบบดั้งเดิมที่กำหนดขึ้นตลอดศตวรรษที่สิบเก้าและยี่สิบโดยเฉพาะอย่างยิ่งรูปแบบการเรียนการสอนแบบสถาบันและการศึกษาในมหาวิทยาลัย ดังนั้นสำหรับผู้แสดงความคิดเห็นจำนวนมากอินเตอร์เน็ตจึงขัดแย้งกับการผูกขาดระบบการศึกษาของรัฐ
